โรคกลัวสังคม จัดอยู่ในกลุ่มโรคกลัว (Phobia Disorder) ซึ่งแต่ละบุคคลที่เจ็บป่วยอาจมีความกลัวแตกต่างกัน อาทิ กลัวที่สูง กลัวที่มืด กลัวที่แคบ กลัวสัตว์บางประเภท หรือแม้แต่กลัวผลไม้บางอย่างเช่นดาราไทยบางคน (ดราม่า) ฯลฯ อย่างไรก็ตามโรคกลัวสังคมจัดเป็นกลุ่มใหญ่ในกลุ่มโรคกลัว มีคนป่วยจำนวนมากที่ต้องการการรักษาเฉพาะด้านแบบมืออาชีพ

โรคกลัวสังคมสร้างความไม่สบายแก่ผู้ป่วย ทำให้ผู้ป่วยต้องพยายามปรับตัว บางรายหนีสังคม ทั้งนี้เพราะเขาจะรู้สึกวิตกกังวล ตื่นเต้น หัวใจเต้นแรง และควบคุมร่างกายตนเองไม่ได้ แม้แต่จะพูดออกมาก็เสียงสั่น ถ้าเป็นนักเรียนก็ไม่สามารถออกไปพูดหน้าชั้นเรียน เวลาครูมาก็จะหลบสายตาและก้มหน้า เวลาครูถามก็จะประหม่า ไม่สามารถตอบคำถามได้ หากถ้าเป็นพนักงาน อาการกลัวนี้จะเป็นอุปสรรคต่อความก้าวหน้า ไม่สามารถแสดงความสามารถให้หัวหน้างานเห็น บางรายไม่สามารถไปทานข้าวที่โรงอาหารซึ่งมีคนจำนวนมาก ไม่กล้านั่งร่วมโต๊ะกับใคร หรือแม้แต่การต่อคิวที่โถฉี่ของผู้ชาย เขาก็จะประหม่าและปัสสาวะไม่ออก

โรคกลัวสังคมสามารถรักษาให้หายได้ หากแต่ผู้ป่วยส่วนใหญ่ทั้งๆ ที่รู้ว่าตนเจ็บป่วย แต่ก็มักจะหลีกเลี่ยงการไปพบจิตแพทย์เพราะความประหม่านี่เอง