การตระหนักถึงความผิดปกติทางร่างกายและรีบแสวงหาการตรวจรักษาเป็นสิ่งดี ก็เพื่อรักษาความเจ็บป่วยเสียแต่เนิ่นๆ หากแต่คนไข้ที่กลัวว่าตนเองจะเจ็บป่วยจนถึงขั้นเป็นความเชื่อและต้องการการพิสูจน์ เป้าหมายก็คือไปพบแพทย์ เราเรียกว่า Hypochondriasis (ไฮโปคอนเดรียซิส) เขาเหล่านั้นได้รับการตรวจวินิจฉัยแล้วว่าไม่ป่วย แต่คนไข้ก็ไม่สิ้นสุดความสงสัย ยังคงเพียรพยายามคอยตรวจสอบอาการที่เกิดขึ้น อาทิ รู้สึกว่าหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย คิดว่าน่าจะเป็นโรคหัวใจ นำไปสู่การไปหาแพทย์เฉพาะทาง หากแต่ตรวจแล้วไม่พบความผิดปกติใดๆ กระนั้นคนไข้ก็ยังต้องการสืบค้นต่อและอาจต้องการให้แพทย์ยืนยันว่าเขาป่วย เขาพร้อมที่จะรักษา หรือคนไข้บางคนรู้สึกถึงอาการปวดท้อง จุกแน่นที่ลิ้นปี่ตลอดเวลา เขากังวลว่าจะเป็นโรคแผลในกระเพาะอาหารที่นำไปสู่มะเร็งกระเพาะอาหาร เขาได้รับการเอกซ์เรย์ อุลตร้าซาวด์ กลืนแป้ง และส่องกล้อง ทำมาทุกอย่างก็ไม่พบเห็นความผิดปกติ เขาก็ยังไม่แล้วในใจ ยังคงช้อปปิ้งที่คลินิกหมอคนอื่นๆ

สุดท้าย น่าจะมาพบจิตแพทย์